Een aantal weken terug maakte ik, dankzij een nieuwe vraagouder, kennis met dit model die de behoeftes van het kind voorop stelt. Het Berlijnse model is gebaseerd op de hechtingstheorie van John Bowlby Het model is ontwikkeld door Katja Braukhane, pedagoog. Sinds 2001 onder andere werkzaam in het Berlijnse instituut voor vroege educatie. En Janina Knobeloch, pedagooog. Sinds 2006 onder andere werkzaam in het Berlijnse instituut voor vroege educatie.
Het doel van het Berlijnse model is om de manier van wennen af te stemmen op de behoeftes, situatie en omstandigheden van je kind en zo de juiste beslissing te nemen over het “wanneer” en “hoe”. Met als doel; een zeer zorgvuldige en geleidelijke wenperiode voor je kind.
De acclimatiserende-fase is verdeeld in verschillende fases, variërend van lengte en duur (afhankelijk van de behoeftes van je kind)
Basisfase: Vertrouwen is gecreëerd
In de basisfase blijf je, als ouder, een uurtje of twee samen met je kind in het kinderdagverblijf of bij de gastouder. Terwijl je kind zijn eerste contact met de andere kinderen opbouwt, hou jij je op de achtergrond maar je leert je kind wel dat je er altijd bent om te helpen. De pedagogische medewerker of de gastouder probeert het eerste contact met je kind tot stand te brengen door hem te betrekken bij een activiteit of spelletje. In dit stadium is het belangrijk om, als ouder, niet met andere kinderen te gaan spelen maar je echt te richten op je eigen kind, zodat je kind altijd het gevoel heeft de volledige aandacht te hebben. Deze fase duurt meestal drie dagen.
De vertrouwdmakingsfase: De eerste poging tot scheiding
Op de vierde dag trek je je meer terug op de achtergrond, als ouder. Zie dit als een eerste poging tot scheiding. Zo kun je een beetje inschatten hoeveel tijd nodig is voor de resterende wenperiode. Als ouder neem je afscheid van je kind en verlaat je de opvang ongeveer een half uur. Hoe je kind op deze eerste scheiding reageert, is cruciaal voor de rest van het gewenningsproces. Als het niet blijft huilen en gaat spelen, of snel kalmeert na een korte huilbui, kan de vertrouwdmakingsfase worden beperkt tot ongeveer een week. Voor dit doel wordt de periode van scheiding langzaam verhoogd totdat je als ouder je kind uiteindelijk brengt, een korte overdracht doet en vervolgens afscheid neemt van je kind.
Reageert je kind echter zeer “gewelddadig” op de eerste scheidingspoging, wordt je, als ouder, ingeseind om direct terug te komen op de opvang. Hierop wordt de gewenningsperiode verlengd met twee tot drie weken.
Stabiliserende fase: Je kind raakt aan de situatie gewend.
De stabiliserende fase begint op de vijfde dag. Jij, als ouder, bent nu vooral de stille waarnemer en je laat de zorg en begeleiding over aan de pedagogisch medewerker of gastouder. Je grijpt alleen in als je kind expliciet naar je vraagt. Het afscheidsmoment en periode van verblijf alleen in de opvang wordt geleidelijk verkort en respectievelijk uitgebreid. Op de zesde dag kan je kind meestal enkele uren zonder jou, als ouder, in de kinderopvang blijven.
Accepteert je kind de scheiding nog niet? Dan moet de nieuwe poging tot scheiding wachten tot de week erop, waardoor de basisfase wordt verlengd.
Eindfase
Je kind protesteert misschien nog steeds als je weggaat, maar kalmeert wel steeds sneller. Je blijft niet meer de gehele tijd dat je kind er is, op de opvang maar bent wel altijd beschikbaar wanneer de situatie dit vereist.
Voor meer informatie: http://kita-fachtexte.de (duits)
Spreekt jou deze manier van wennen aan? Of ben je reeds bekend met deze manier van wennen? Ik ben benieuwd naar je mening en/of ervaring.
(Het kindje op de foto is mijn eigen dochter)
