Visie op baby’s
Qua omgang met baby’s laat ik me inspireren door de visie van Emmi Pikler en Aletha Solter. Dit houdt ondermeer in dat ik baby’s niet actief ondersteun in hun motorische ontwikkeling maar dat ik vertrouw op de natuurlijke drang om zich te willen ontwikkelen.
Verder vind ik het belangrijk om in te spelen op de signalen van een baby. Ze nabijheid te geven en er voor ze te zijn. Nabijheid bied ik door te dragen, maar bovenal door met ze te “kletsen”, ze te zien en regelmatig even contact met ze te maken.
Visie op voeding
Met voeding probeer ik bewust om te gaan. Zo wordt er niet gesnoept. Drinken we water ipv ranja. Broodbeleg gaat in overleg met de ouders. Er is geen smeerworst en smeerkaas.
’s Ochtends bied ik fruit aan en ’s middags water of thee met een eenvoudig koekje.
Visie op creatieve ontwikkeling
Op het creatieve vlak haal ik veel inspiratie uit de visie van Reggio Emilia. Geen voorgekauwde knutselwerkjes maar vrij knutselen met voornamelijk kosteloos materiaal. Het proces is hierbij belangrijker dan het resultaat.
Kinderen laat ik veel vrij spelen. Ik laat ze onderzoeken en ontdekken op eigen initiatief. Kinderen geef ik de tijd die ze nodig hebben om zichzelf, hun omgeving en de andere(n) te leren kennen.
Kinderen die zich verloren voelen, probeer ik aan te zetten tot een activiteit. Kinderen, waarvan ik zie dat ze wel een rustmomentje kunnen gebruiken, bied ik bijvoorbeeld een activiteit aan, waarbij concentratie gevraagd wordt. Zelf de rust uitstralen vind ik hierbij nog wel het voornaamste.
Een kind speelgoed aanbieden wat veel ruimte geeft om zelf te verzinnen hoe hij ermee wil spelen, vind ik belangrijk.
Naast gesloten materiaal (met maar één doel) bied ik vooral open materiaal aan. Kapla, magneetblokken, grimm’s, duploblokken, blokken, bilibo’s, etc. Daarnaast maak ik ook veelvuldig gebruik van echt materiaal. Echt materiaal in de zin van geen officieel speelgoed, maar alles wat je in het dagelijks leven tegenkomt. Stenen, stokjes, meel, macaroni, keukengerei, etc.
Electronisch speelgoed is in Gastouderopvang Kuku niet te vinden. Het speelgoed wissel ik regelmatig om.
Visie op grensoverschrijdend gedrag
Mijn manier van omgang met een kind pas ik aan bij het karakter van een kind. Sommige kinderen zijn gebaat bij vaste regels en een duidelijke structuur. Terwijl andere kinderen beter gedijen bij een duidelijke uitleg waarom iets wel of niet mag.
Hierbij maak ik, zoveel mogelijk gebruik van de ‘gordon’-methode. Het belangrijkste voor mij is om proberen te achterhalen waar bepaald ongewenst gedrag van een kind vandaan komt. Dit vormt de basis van mijn verdere handelen. Samen met het bewust zijn van mijn eigen normen en waarden.
Ieder kind mag er zijn zoals hij is. Kinderen moeten niet het gevoel hebben dat ze pas oké zijn als ze bepaald gedrag vertonen. Om die reden maak ik bewust geen gebruik van time-outs. Zo’n straf, vind ik, is net als het belonen van gehoorzaam gedrag, een strategie om controle over het gedrag van kinderen te houden. Samenwerking is belangrijker. Bij lastig gedrag probeer ik altijd te achterhalen wat de reden is . Als ik weet waarom een kind negatief gedrag vertoond kan ik anders en beter reageren. Soms moeten dingen nu eenmaal maar respectvol handelen staat altijd voorop.
Ook vind ik het belangrijk om zelf voor te leven wat ik van een kind verwacht. Grenzen geef ik zo fysiek mogelijk aan. (Grondbox, deurklinken omhoog, traphekjes)
Grenzen stel ik vooral door te handelen en niet zozeer door te spreken. Vastpakken, tegenhouden e.d. heeft vaak meer effect dan van een afstandje iets toeroepen.
Ik geef zo rustig en vriendelijk, kort en duidelijk mogelijk aan wat de bedoeling is. Vanuit het stellige gevoel: Zo doen we het!
Indien mogelijk probeer ik regelmatig een deugd te benoemen. Op die manier wordt ‘druk doen’: enthousiast, etc.