Niet door mijn voorbedachte knutselwerkjes na te maken, maar door je kind de mogelijkheid te geven om voluit te experimenteren, is je kind pas echt creatief bezig. Voor mij telt het proces en niet het resultaat bij creatieve activiteiten. Als ik je kind laat experimenteren, voegt je kind ervaringen toe aan zijn eigen leerproces.
Wil ik dat je kind een product aflevert, dat lijkt op mijn voorbeeld dan blokkeer ik dat proces. Ik laat hiermee geen ruimte aan je kind om te onderzoeken wat er met het materiaal gebeurt, hoe het materiaal voelt, of het misschien verandert.
Om zich te kunnen concentreren heeft je kind rust en stilte nodig. Ik zit er om deze reden niet bovenop, maar ben wel alert. Ik nodig je kind uit met het materiaal aan de slag te gaan, maar accepteer het ook als je kind eerst een tijdje wil toekijken.
De hoge prestatiedruk kan anders. In onze maatschappij is geen plaats voor mislukking. Elk kind heeft echter eigen interesses en talenten en een uniek ontwikkelingstempo. Een kind moet gewoon zichzelf worden en in een ontspannen sfeer opgroeien tot een volwassene die zeker is van zichzelf.
Tegenwoordig ligt het tempo zo hoog, terwijl je zoveel meer ziet, hoort, voelt en ervaart als je zonder haast door het leven mag gaan. Belangrijker dan het resultaat is dat ik respect heb voor de natuurlijke drang om te leren en het eigen tempo van een kind. Mijn rol is dienend en ondersteunend, niet dwingend.